Ogłoszenie upadłości konsumenckiej przez dłużnika przebywającego za granicą

Czy jest możliwe?

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy prawo upadłościowe sądem rozpoznającym sprawy o ogłoszenie upadłości (w tym również tzw. upadłości konsumenckiej) jest sąd właściwy dla głównego ośrodka podstawowego działalności dłużnika. Domniemuje się, że głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce zwykłego pobytu tej osoby. Co jednak w przypadku zamieszkiwania za granicą Rzeczypospolitej Polski? Czy w takiej sytuacji dłużnik może ogłosić upadłość konsumencką? Czy właściwym sądem będzie sąd upadłościowy znajdujący się za granicą Polski, czy w kraju pobytu dłużnika? Odpowiedź na pytanie brzmi tak, dłużnik mieszkający za granicą może ogłosić upadłość konsumencką. Jednak właściwość sądu będzie zależała od charakteru pobytu dłużnika za granicą.

Tymczasowy pobyt za granicą

W przypadku gdy dłużnik pracuje poza granicą Polski, ale nie przebywa w tym kraju na stałe bowiem pobyt ten ma charakter tymczasowy (m. in. dłużnik odprowadza podatki w Polsce, i w Polsce znajduje się jego rodzina) będzie mógł złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej do sądu polskiego. Podobnie będzie mógł postąpić dłużnik, gdy pracuje stale za granicą, jednak cały jego majątek znajduje się za Polsce.

W podanym przypadku, wynagrodzenie otrzymywane za granicą w całości będzie wchodziło w skład masy upadłościowej. A zatem syndyk będzie mógł zaspokoić wierzycieli z wynagrodzenia otrzymywanego przez dłużnika za granicą

Stały pobyt za granicą

W sytuacji gdy dłużnik stale przebywa za granicą (m. in. wtedy gdy odprowadza podatki poza granica kraju, nie posiada żadnego majątku w Polsce), może złożyć wniosek o upadłość konsumencką w kraju, którym przebywa.

W takim przypadku stosuje się prawo, w którym złożono wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Wskazać należy, że ogłoszenie upadłości konsumenckiej przewiduje każde z państw członkowskich Unii.