Układ konsumencki cz. I

Jak zainicjować postępowanie?

Prawo upadłościowe przewiduje dwa modele oddłużenia konsumentów. Po pierwsze, do umorzenia zadłużenia może dojść na mocy  postanowienia sądu upadłościowego. A zatem jest to „klasyczny” model upadłości konsumenckiej. Drugi model zaś przewiduje zawarcie układu konsumenckiego. Na jego mocy może dojść do częściowego umorzenia zobowiązania dłużnika. I właśnie niniejszy artykuł skupi się na tematyce układu konsumenckiego, a dokładnie na tym, jak zainicjować postępowanie w przedmiocie zawarcia układu konsumenckiego.

Procedura zawarcia układu konsumenckiego przewidziana jest w szczególności dla osób, które mimo że stały się niewypłacalne, maja zdolność do regulowania zobowiązań, niemniej jednak pod warunkiem ich modyfikacji. Jednym z podstawowych motywów takiego działania, jest często chęć zatrzymania nieruchomości, która to w postępowaniu upadłościowym dłużnik zapewne by stracił, w procesie likwidacji jego majątku przez syndyka.

Aby dłużnik mógł skorzystać z tej procedury powinien złożyć wniosek o otwarcie postępowania o zawarcie układu na zgromadzeniu wierzycielu. Taki wniosek należy złożyć na formularzu, którego wzór ustalono rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia marca 2020 r. Wniosek powinien również odpowiadać wymaganiom formalnym wskazanym w ustawie, a więc powinien zawierać:

  1. Imię i nazwisko, miejsce zamieszkania, adres oraz numer PESEL dłużnika, a jeżeli dłużnik nie posiada numeru PESEL – inne dane umożliwiające jego jednoznaczną identyfikację.
  2. NIP dłużnika, jeżeli dłużnik miał taki numer w ciągu ostatnich 10 lat przed dniem złożenia wniosku.
  3. Wskazanie miejsc, w których znajduje się majątek dłużnika.
  4. Wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie.
  5. Aktualny i zupełny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników.
  6. Spis wierzycieli z podaniem ich adresów i wysokości wierzytelności każdego z nich oraz terminów zapłaty.
  7. Spis wierzytelności spornych z zaznaczeniem zakresu w jakim dłużnik kwestionuje istnienie wierzytelności; wskazanie wierzytelności w spisie wierzytelności spornych nie stanowi jej uznania.
  8. Listę zabezpieczeń ustanowionych na majątku dłużnika wraz z datami ich ustanowienia, w szczególności hipotek, zastawów i zastawów rejestrowych;
  9. Informację o osiągniętych przychodach oraz o kosztach poniesionych na swoje utrzymanie oraz osób pozostających na utrzymaniu dłużnika, w ostatnich 6 miesiącach przed dniem złożenia wniosku.
  10. Informację o czynnościach prawnych dokonanych przez dłużnika w ostatnich 12 miesiącach przed dniem złożenia wniosku, których przedmiotem były nieruchomości, akcje lub udziały w spółkach.
  11. Informację o czynnościach prawnych dokonanych przez dłużnika w ostatnich 12 miesiącach przed dniem złożenia wniosku, których przedmiotem były ruchomości, wierzytelności lub inne prawa, których wartość przekracza 10 000 zł.
  12. Oświadczenie o prawdziwości danych zawartych we wniosku.
  13. Wstępne propozycje układowe czyli propozycje sposobu restrukturyzacji zobowiązań.

Ponadto, do wniosku powinien zostać dołączony dowód uiszczenia zaliczki na wydatki postępowania w wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w III kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, bez wezwania ze strony sądu.

Co więcej istnieje możliwość, że sąd z urzędu podejmie decyzję (przy uwzględnieniu zdolności zarobkowych konsumenta) o tym, aby skierować dłużnika do postępowania o zawarcie układu konsumenckiego. Niemniej jednak, jeśli dłużnik we wniosku poda informacje, iż nie wyraża woli wszczęcia wobec niego takiego postępowania, wtedy Sąd jest związany taką informacją.